autor: Anna Gut
praca dyplomowa wykonana
pod kierunkiem Prof. Iwony Langowskiej

 

temat pracy dyplomowej - Możliwości wyrazowe i znaczeniowe tworzywa ceramicznego.

                  tytuł - " Portret gliny"

 

 

Portret gliny
Pod pojęciem ceramiki rozumiemy wypalone gliniane wyroby użytkowe i dekoracyjne, uformowane i zdobione w sposób artystyczny. Zależnie od rodzaju użytych surowców i właściwości czerepu rozróżniamy: wyroby garncarskie, fajansowe, kamionkowe i porcelanę. Ze względu na przeznaczenie rozróżnia się: ceramikę naczyniową, rzeźbiarską, architektoniczną, kultową oraz ozdoby i drobne przedmioty użytkowe .
Z punktu widzenia dziejów sztuki dzięki stosowaniu różnych materiałów i technik wyrobów glinianych już w najwcześniejszych znanych kulturach, ceramika daje najistotniejsze punkty odniesienia dla czasowego i geograficznego oznaczenia wyrobów artystycznych .
Wyroby ceramiczne, będące materialnymi pozostałościami życia minionych pokoleń, znajdowane od najdawniejszych czasów przy różnych okazjach prac ziemnych, zawsze pobudzały ludzką wyobraźnię, nie rzadko wzbudzały sensację. Pierwotnie uważane były za dary boskie pochodzące z wnętrza ziemi, przez co często otaczane były kultem.
Zatem mamy do czynienia z jedną z najstarszych dziedzin sztuki, sięgającą 10 tysiąclecia p. n. e., która nie traci nic ze swojej atrakcyjności także w dobie XXI w. Przeciwnie, inspiruje artystów takich jak ja, do tworzenia coraz to nowych form ceramicznych, wykorzystujących więcej możliwości technologicznych tego materiału.
Jednak najbardziej zdumiewający jest fakt, iż przedmioty ceramiczne, pomimo swojej delikatności, przetrwały tysiące lat. Dlatego też masa ceramiczna stanowi dla mnie bardzo inspirujący materiał. Pomijając jej oczywistą właściwość - plastyczność, łączy w sobie cechy, które wzajemnie się wykluczają, takie jak kruchość i trwałość.
Przytoczone powyżej rozważania posłużyły mi za punkt wyjścia do zrealizowania pracy zatytułowanej Portret gliny.
Moja praca dyplomowa to dwie monumentalne pionowe formy, mogące budzić u odbiorcy skojarzenia z kształtem kolumn. Mierzą 2,5 m wysokości każda. Jedna z nich stworzona jest z masy ceramicznej, poddanej wyłącznie procesowi wypalania na biskwit. Natomiast drugą formę wzbogaciłam o elementy rzeźbiarskie pochodzenia organicznego. Ułożony na niej spiralny „ornament", ukazuje ogromne możliwości wyrazowe mas ceramicznych. Poddanie jej procesowi szkliwienia oraz wypału szkliwa, przy zastosowaniu redukcji, znacząco wpłynęło na podniesienie walorów dekoracyjnych formy, doprowadzając do granic możliwości artystycznych i materiałowych tworzywa, z którego jest zbudowana.
Użyty w pracy detal organiczny jest wynikiem moich osobistych zainteresowań przeobrażeniami świata roślinnego. Stanowi kontynuację motywu wcześniejszych realizacji ceramicznych.
Szkliwiona i „rozrzeźbiona" forma, zderzona z formą ascetyczną, ma sprawiać wrażenie „skończonej", do której w odczuciu oglądającego nie jesteśmy w stanie już nic więcej dodać. Wykorzystane zostały prawie wszystkie możliwości technologiczne, jakie daje nam ceramika.

   Anna Gut